Afscheid

door Marja Sas d.d. 21 april 2019

Het was op een mooie zondagochtend
Vele jaren geleden
Het was Pasen
Ik was net op
Nog niet helemaal wakker
De telefoon ging
Het was mijn moeder

'Kom je snel', zei ze
'het is papa, de ambulance is al onderweg.'

Uiterlijk was ik kalm
En innerlijk ...
Innerlijk wist ik niet waar ik het zoeken moest
Ik voelde van alles
Maar vooral angst
Angst om mijn vader

We stapten snel in de auto
Reden gelijk naar het ziekenhuis
Ik was er eerder dan mijn vader
En zag hoe hij daar aankwam
Hoorde de artsen zijn naam roepen
Ik voelde de ernst
Voelde de zwaarte
Voelde mijn angst

We zaten rondom zijn bed
Wetend dat hij niet meer wakker zou worden
Intense stilheid
Intens verdriet
Bij dit weten

Nog één keer zijn hand vasthouden
Nog één keer een zoen
Nog één keer zeggen 'ik hou van je pap'
Nog één keer ...

Aan het einde van deze dag
Deze eerste paasdag
Vele jaren geleden
Was hij er niet meer
Lag daar alleen nog zijn lichaam
Zo alleen

We moesten gaan
Konden niets meer doen
Ik wilde niet weg
Wilde hem niet alleen laten

Uiteindelijk liep ik weg
Omkijkend naar mijn vader
Die daar zo verloren lag
Of voelde ik me zo verloren
Omdat ik net mijn vader verloren had
Op deze eerste paasdag

#openoverrouw #afscheidvanmijnvader #verdriet #gemis #verlorengevoel #alsdedagvangisteren